मध्य रात्मा
छोरी चिचै
सोधी ?
आमा !
तिमी मरेर बा
बचेँका भये हुने
?
सट्न मिल्छ कि के
?
म अवाक भये
.
सास बद्यो, आँखा तिर्मिरये
.
हो
एक छाक भोकै
सुत्दी हो
नमिथो पर्दो हो कहिले
कही
तर
आज बारम्बार एकली भएकी
छे
पटक पटक अपमनित
भएकी छे
उस्को पहिचन गुमएकी छे
पल पल तुहुरी
भएकी छे
म न सट्न
सक्छु
न सतिन सक्छु,
बिबश पारीबेश भित्र हसिदिएको
छु
