उत्तिस्ले जिस्काइ

तिमीले बिर्सिएउ कि के गरेउ तिमी आफी जान,
त्यो मन्दिर, त्यो खोला, त्यो मोटेल सबै साछी छन ।
त्यो मन्दिर उस्तै, मुर्ती उस्तै, आसिर्बाद् उस्तै,
त्यो खोला छिल्लिएर बग्छ तिमी सँग भय झै ।
कनकाको लाली गुरास सोधिरहन्छे खै तिम्रो प्रियतम,
म उस्तै भनिदिन्छु कतै उतै बेस्तै छन ।
मन्दिराको घन्टी बजेसम्म, त्यो खोला बगेसम्म,
रङ उस्तै, स्वरुप उस्तै, रहन्छ मेरो माया ।
उत्तिस्ले जिस्काइ राखी मनै नथामिने गरी,
रङ उस्तै, स्वरुप उस्तै, मेरो माया कसम सधैं भरी ।